کد مطلب:140519 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

گنجینه کتابخانه » اهل بیت » امام حسین (ع) »»» فهرست کتاب

اقامه مجالس عزاداری برای حضرت سیدالشهداء در مدینه

بعد از اینكه عمرو بن سعید پلید از منبر پائین آمد جمعیت متفرق شدند و خبر شهادت امام علیه السلام منتشر شد و تمام محلات مدینه و خانه ها را گریه برداشت، مردم در كوچه ها و بازارها دستمال بدست گرفته بودند و به عوض اشگ خون می باریدند، برخی گریبانها را دریده و جمعی خاك بر سر ریختند لطمه به صورت می زدند و خرجت المخدرات المستورات من الدور مشققات للجیوب و الخمور لاطمات للوجوه و الصدود نادیات بالویل و الثبور آنچه زن در مدینه بود حتی مخدرات با احتشام مستورات با احترام از حجره و خانه های خود بیرون دویدند گریبانها دریدند لطمه ها بصورت و سینه می زدند به ناله و نوحه آغاز نمودند حتی برزت العروسات من الحجال و علت اصوات ابكاء الرجال و نواح الصبیان و الاطفال حتی تازه عروسان حجله گاه بیرون آمدند و ناله ی واحسیناه بلند كردند


رجال با اطفال خردسال هم ناله شدند جوانان نونهال رفیقان علی اكبر گریبانها دریدند چنان غلغله در زمین و زمان انداختند و اسودت الافاق و ضاق الدهر خصوصا علی الهاشمیین و الهاشمیات والطالبیین و الطالبیات امان از دل ام البنین كه سه پسر او در كربلا شهید شده فغان از دل دختران هاشمی نژاد و طالبی نسب برای دربدری زینب و بی پدری سكینه به نحوی شیون می كردند كه آفاق را مظلم و جهان را تنگ نموده بودند از یكطرف زینب دختر عقیل بن ابیطالب از یكطرف دیگر ام لقمان خواهرش با ام هانی اسماء و رمله و دیگران از دختران حاسرات حافیات ناشرات ناعیات داعیات نادیات پابرهنه سربرهنه مو پریشان سینه كوبان سر زنان باكیات علی قتلاهم لاطمات صدورهم بكف الأسف هر مردی را كه می دیدند می گفتند

شعر



ماذا یقولون اذ قال النبی لكم

ماذا فعلتم و انتم اخرالامم



بعترتی و باهلی بعد مفتقدی

منهم اساری و منهم ضرجوا بدم



آخر ای مردم جواب رسولخدا را چه خواهید داد اگر از شما بپرسد كه بعد از من با اهل بیت و عترتم چه كردید كم سفارش و كم وصیت در حق عترت خود نمودم جزاء من این بود كه بعضی از اهل بیت مرا بكشید و برخی را اسیر كنید.



ما كان هذا جزائی اذ نصحت لكم

ان تخلفونی بسؤفی ذوی رحم



مرحوم شیخ مفید علیه الرحمه می فرماید همینكه آنروز شب شد بگوش اهل مدینه رسید كه هاتفی می گفت



ایها القاتلون جهلا حسینا

ابشروا بالعذاب و التنكیل



كل اهل السماء یدعوا علیكم

من نبی و ملئكة و قبیل



قد لعنتم علی لسان ابن داود

و موسی و صاحب الأنجیل



خبر شهادت سید مظلومان به اهل مدینه رسید تمام اهل مدینه از صغیر و كبیر


از رجال و نساء حتی اطفال خردسال و عروسان پشت پرده گریبان چاك زدند نوحه گری كردند چنانچه عرضه داشتیم مخصوصا در چند خانه مجلس تعزیه برپا بود كه مرد و زن دسته دسته می آمدند با گریبانهای دریده می نشستند نوحه می كردند از این خانه بخانه دیگر می رفتند آنجا افغان و شیون می نمودند چند روز به همین منوال عزاداری بود از جمله تعزیه خانه ها خانه ام البنین زوجه حضرت امیرالمؤمنین مادر ابوالفضل العباس بود كه سه جوان او در وقعه طف تلف شده بود اقامت العزاء فی دار ام المؤمنین زوجة امیرالمؤمنین مجلس دیگر در خانه بی صاحب خود امام حسین علیه السلام بود كه فاطمه علیله عزادار بود و ملات دور الحسین بالرجال من نساء بنی هاشم و حنینهم عند فاطمة بنت الحسین مجلس دیگر در خانه حضرت امام حسن علیه السلام برپا بود اما كسی در آن خانه نبود محض گریه و نوحه می رفتند و بیرون می آمدند و كانت بیوت الحسن علیه السلام خالیة موحشة حیث ان اولاده قتلوا فی الوقعة و اسرالباقون مجلس دیگر در خانه محمد حنفیه بود كه مردان و جوانان بنی هاشم بودند



الا یا رسول الله یا خیر مرسل

حسینك مقتول و نسلك ضایع



ذراریك قد سبقوا الاساری بذلة

و لیس لهم بین الخلائق شافع



شعر



الا یا رسول الله لو كنت فیهم

لشاهدتم فی حالة تذهل الفكرا



فهم بین اطفال یتامی لنسوة

بایدی اعادیهم تسوقهم قهرا



از سر قبر بیرون می آمدند سینه زنان می رفتند سر قبر امام حسن علیه السلام و از آنجا سر قبر فاطمه سلام الله علیها در سینه زدن بقول ابن متوج می گفتند

شعر



الا نوحوا و ضجوا بالبكاء

علی السبط الشهید بكربلاء



الا نوحوا بسكب الدمع حزنا

علیه و الوجوه بالدمآء






الا نوحوا علی من قد بكاه

رسول الله خیرالأنبیآء



الا نوحوا علی من قد بكاه

علی الطهر خیرالأتقیآء



الا نوحوا علی من قد بكته

حبیبة احمد ست النسآء



الا نوحوا علی من قد بكاه

لعظم الشجو املاك السمآء



الا نوحوا علی قمر منیر

عراه الخسف من بعد الضیآء